MO13-1 verrast met winst op koploper DSO

De voortekenen waren niet gunstig: Leidsters Joëlle en Suzanne moesten zelf spelen, dus konden niet mee. En Maartje was er ook niet bij.

Gelegenheidscoach Alain van Aerde nam de honneurs waar, en Tess Hoogeveen werd als vervangster voor Maartje aangetrokken.

De warming-up moest plaatsvinden op een modderig veldje. En modderig was het. Keepster Noëlla had al een paar kilo modder aan haar broek hangen nog voordat de wedstrijd begonnen was.

Toen de wedstrijd eenmaal kon beginnen was het de scheidsrechter die nog even lastig deed. Het is een regel, dat weten we allemaal, maar dit was toch echt de eerste keer dat een scheidsrechter erop stond dat ALLE sieraden werden afgedaan. Met beide handen vol ringen, oorbellen en kettinkjes zocht Robert de dug-out op en kon de wedstrijd eindelijk echt beginnen.

Dat begin was niet zo best. Of het lag aan het modderbad voor de wedstrijd of aan de bijzondere afleidingsmanoeuvre van de scheidsrechter zullen we nooit weten, maar binnen de minuut lag de bal al achter Noëlla in het doel: 1-0. Maar niet getreurd. Dat hebben we dit seizoen al vaker meegemaakt. Vol goede moed werd er dan ook weer afgetrapt. Daarna ging het stilaan toch steeds beter: Mika en Sanne hielden achterin de supersnelle spits van DSO goed in bedwang. Op het middenveld waren Indy Opdam, Rianne en Ana heer en meester. Met mooie passes werden Indy Langhout, Amy en Tess Hoogeveen goed bediend. Vooral de snelle uitbraken op rechts van Tess waren erg gevaarlijk.

De gelijkmaker kon niet uitblijven, en dat deed het dan ook niet. Tess kwam vanaf rechts goed door en schoof de bal netjes in de lange hoek: 1-1. Na een kwartier spelen werd het zelfs 1-2 toen Tess na precies zo'n zelfde actie nu besloot de bal af te leggen op Amy. Die kon recht voor het doel niet missen. Een sensatie hing in de lucht. De meiden van DSO waren duidelijk ook van slag. Als trotse koploper hadden ze een achterstand nog niet vaak meegemaakt. Ze lieten de koppies al een beetje hangen. De kansen voor Woubrugge regen zich aaneen, maar een doelpunt kwam er maar niet. Uit een van de spaarzame kansen van DSO wel bijna, maar de knie van keepster Noëlla bracht redding.

Vlak voor rust werd het dan toch nog 1-3. Na een prachtige voorzet vanaf het middenveld van Indy Opdam kon Indy Langhout alleen op de keeper af. Ze maakte geen fout.

Tijdens de rust werd er wel even goed duidelijk gemaakt dat we er nog niet waren. DSO zou ongetwijfeld getergd uit de kleedkamer komen en laten zien waarom ze de terechte koploper zijn.

Maar niets was minder waar. Het spelbeeld bleef hetzelfde als in de eerste helft: Een veel stabieler en sterker Woubrugge en DSO kreeg nauwelijks nog een serieuze kans. Op rechts konden Tess en Claire elkaar prima vinden in mooie combinaties. De opbouw van achteruit met Hannah en Tess Vitters over links en met Sophie en Rianne over rechts ging ook fantastich.

Toen het na 40 minuten 1-4 werd door een doelpunt van Amy, was de strijd gestreden.

De 1-5 is nog wel het vermelden waard: Een hoekschop van Amy waaide bij de tweede paal zomaar de kruising in. Zelfs een Zoetermeerse hand kon daar niets meer aan veranderen.

Vlak voor het einde van de wedstrijd scoorde wederom Amy de 1-6, maar toen liep heel Woubrugge al feestend over het veld.